ΕΚΤΑΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Μπορεί να μην είναι στην θεματολογία του blog η παρακάτω ανάρτηση όμως έχω εμπειρία στο θέμα 'κλειστές τράπεζες' και γνωρίζω το συναίσθημα της αβεβαιότητας για το τι θα γίνει αύριο. Όχι δεν ήταν φόβος.

Φόβο ένιωσα όταν αρρώστησε ο αδερφός από λευχαιμία. Φόβο ένιωσα όταν έσκασε βόμβα το 1993 στο Λονδίνο, 100-200 μέτρα από εκεί που ήμουν, τι να μου φτουρίσει η κλειστή τράπεζα! 

                                                                     ***

Πριν δύο χρόνια, 17 Μαρτίου (αν θυμάμαι καλά την ημερομηνία)  Παρασκευή βράδυ η Κυπριακή Κυβέρνηση αποφασίζει κούρεμα όλων τον τραπεζικών λογαριασμών ανεξαρτήτου ποσού. Σάββατο πρωί οι τράπεζες δεν ανοίγουν (εδώ κάποιες ανοίγουν και Σάββατο το χειμώνα συν κάποια απογεύματα) και ο κόσμος να τρέχει πανικόβλητος στα ΑΤΜ να σηκώσει ότι μπορεί παρόλο που το ημερήσιο ποσό είχε ήδη προγραμματιστεί στα 300 ευρώ. 

Τι να πάρεις;; Πόσα να βγάλεις σε δύο μέρες;;  Ούτε το μισθό σου δεν μπορούσες να γλυτώσεις και το μόνο που σε ένοιαζε ήταν τουλάχιστον να έχεις λεφτά για φαΐ, ήταν Σαββατοκύριακο και δεν θέλαμε να πεινάσουμε! Όλα και όλα.. 

Στα σούπερ μάρκετ η κατάσταση ήταν ανάλογη με αυτή που γίνεται κάθε 1η του μήνα, οι πιστωτικές να μην περνάνε εκείνο το πρωινό και αυτό γιατί ενημερωνόταν το σύστημα προκειμένου να μην βγάζει πάνω 300 και όχι γιατί μας τα κλέβανε και γενικά ένας χαμός στα βενζινάδικα και στα ΑΤΜ,
Δεν ήταν φόβος, ξέραμε πως κάποια στιγμή θα άνοιγαν απλά περιμέναμε να δούμε πως θα ανοίξουν.

Κυριακή ή Δευτέρα η απόφαση ήταν να κουρευτούν καταθέσεις άνω των 100,000 ευρώ.                                                           

Οι τράπεζες άνοιξαν δυο εβδομάδες μετά με πάρα πολλούς περιορισμούς στις αναλήψεις, στην αποστολή χρημάτων (με όριο τα 5,000 λόγω φοιτητών στο εξωτερικό και επαγγελματικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων) και με την απαγόρευση του δικαιώματος να ανοιχτεί νέος καταθετικός λογαριασμός σε άλλη τράπεζα και να μεταφερθούν χρήματα. Στην Κύπρο το 80% των καταθετών είχε πάνω από 100,000.

Ενδεικτικα σου λέω πως μέχρι να έρθει η κρίση, διευθυντής τραπέζης έπαιρνε εφάπαξ 650.000 ευρώ, ο εκπαιδευτικός από 100,000 και άνω ανάλογα με τα χρόνια, για να μην σου μιλήσω για μισθούς... 5.000 ευρώ με 10 χρόνια προϋπηρεσίας στο δημόσιο, Χ 2 αν είναι ζευγάρι =10,000
Βάλε και το δώρο των Χριστούγεννων τον Δεκέμβρη =20,000 ευρώ κάθε Δεκέμβρη!! 

Οπότε βάλε με το νου σου για τι λεφτά μιλάμε. 

Κούρεψαν τους λογαριασμούς μόνο από τις τράπεζες  Λαϊκή και Κύπρου. Ο περιορισμός έμεινε στα 300 ημερήσιο όριο και ανέβηκε στα 600 μετά από πολύ καιρό.  

Η άρση των μέτρων έγινε πριν δύο μήνες!!!! Μείναμε έτσι 2.5 χρόνια!!!

Τι πάθαμε με όλα αυτά?

Τα αρνητικά ήταν πως

Αυτοί που είχαν πολλά λεφτά τα έχασαν και έμειναν με 100,000 ανα λογαριασμό και μόνο στις συγκεκριμένες τράπεζες.
Τότε ξεκίνησαν να μαζεύονται τρόφιμα και ρούχα για τα κοινωνικά παντοπωλεία εδώ.
Ξεκίνησαν οι δήμοι να βοηθάνε τους μαθητές που δεν είχαν και πλήρωναν το φαγητό τους
Και την ίδια στιγμή τα σχολεία έφτιαχναν κούτες για βοήθεια προς την Ελλάδα!

Εμείς οι κοινοί θνητοί που δεν είχαμε

• Ζούμε ακόμα... 
• Βρίσκαμε φαΐ να φάμε και λεφτά να τα αγοράσουμε.
• Βενζίνη όταν φτάσαμε να μην βρίσκουμε (προς το τέλος της 1ης εβδομάδας) είπαμε εντάξει δεν θα πάμε στην δουλειά. Δε θα πεθάνουμε κιόλας! Όπως όλοι και εμείς.
• Τελικά το Σαββατοκύριακο τα βενζινάδικα γεμίσανε και κάποιοι τους έβριζαν που δεν κατάφεραν να το κάνουν τριήμερο... και βαααλεεε!
• Προϊόντα στα σούπερ μάρκετ υπήρχαν με κάποιες μικρές ελλείψεις μετά από κάποιες μέρες. Και αυτό γιατί τα περισσότερα (αν όχι όλα) έρχονται από Ελλάδα, Αγγλία και άλλες χώρες. Περίμεναν και αυτοί να ανοίξουν οι τράπεζες προφανώς και να δουν πώς θα πορευτούν. 
• Ο κόσμος μαζεύτηκε και δεν ψώνιζε όπως πριν, ανεξέλεγκτα. 
• Για αρκετό διάστημα, μέχρι το καλοκαίρι... έβρισκες τραπέζι και καθόσουν άνετα για καφέ!!
• Ο κόσμος περιόρισε τις εξόδους και δεν έβγαινε όπως παλιά, κάτι που όμως ξεχάστηκε μετά τον πρώτο χρόνο όπου άρχισαν πάλι τα ίδια! 
• Μετά από ένα χρόνο ψηφίστηκε μείωση ενοικίου 20%
• Ο Χαρούλης έκανε την προγραμματισμένη του συναυλία στην Αγία Νάπα μετά από ένα μήνα. Άσχετο; σου φαίνεται.. Η ζωή συνεχίστηκε!

Δεν ήταν το τέλος του κόσμου! 

Συνεχίσαμε να ζούμε κανονικά από εκείνη την Δευτέρα, και για δουλειά πηγαίναμε, και βόλτες, απλά δεν σπαταλούσαμε άσκοπα χρήματα. Τα ΑΤΜ δούλευαν κανονικά και μετά το πρώτο σοκ, οι ουρές μειώθηκαν και ο κόσμος έβγαζε κανονικά τα χρήματα του.

Και μην ξεχνάμε πως η Κύπρος πρόσφατα βγήκε από τον μηχανισμό στήριξης! Δεν τελείωσαν τα προβλήματα της και ούτε θα τελειώσουν ποτέ, και μέτρα πήρε και συνεχίζει και να παίρνει, και μείωση μισθών έκανε χωρίς να κάνει απολύσεις από τους μόνιμους του δημόσιου και στο τέλος της ημέρας ζούμε μία φυσιολογική ζωή.

Θα μου πεις άλλη περίπτωση, Ναι. Στην Κύπρο ήταν ξεκάθαρο πως θα γίνει κούρεμα καταθέσεων, στην Ελλάδα τα πράγματα είναι αλλιώς και καλό θα είναι να μην ακούμε διάφορες καταστροφολογίες που μόνο φόβο και πανικό σπέρνουν. 

Οι τράπεζες κάποια στιγμή θα ανοίξουν δεν μπορούν να παραμείνουν κλειστές..

Και δεν πέσαμε από τα σύννεφα, ποιος δεν περίμενε πως κάποια στιγμή θα γινόταν ένα μπαμ στην Ελλάδα. Από την μέρα που ήρθε η κρίση αυτό ακούω συνέχεια και εμένα με επηρέασε η κρίση της Ελλάδας από την αρχή. Βέβαια, μάλλον που θα πρέπει να τους ευγνωμονώ γιατί αντέδρασα γρήγορα και χωρίς συναισθηματισμούς αλλιώς τώρα θα χρώσταγα τα κέρατα μου.

Η κάθε μέρα φέρνει νέες εξελίξεις και ίσως κάτι από όλα αυτά να βγει σε καλό για την χώρα μας ή να μας δώσει καλύτερες συνθήκες διαβιώσεις μπας και μπορέσουμε να επιστρέψουμε και εμείς πίσω (ο καθένας με τον πόνο του). Ας είμαστε αισιόδοξοι, όσο μπορούμε!

Αυτή ήταν η δική μου εμπειρία.
Εγώ ελπίζω και δεν φοβάμαι και προσπαθώ να το πω και σε εσένα!